ملودی بازیگوش

دو شبه که دوباره بی خواب شده و ما چشممون گرم میشه که اون تازه سرحال میشه و بازگوشیش می گیره. دیشب از اتاق آوردمش بیرون و تو بغلم راه میرفتیم اما همه جا تاریک بود و چراغهارو روشن نکردم که خوابش بگیره. دائم براش توضیح می دادم که ببین عزیزم همه جا تاریکه، همه خوابیدن، بابا، تلوزیون، آشپزخونه، عروسکها، گلها ... همه خوابن، ملودی هم باید بخوابه دیگه دیر وقت شده. تو اون تاریکی چشماشو تا جا داشت باز کرده بود و مدام سرشو می چرخوند و همه جارو با نگاه هاش زیرو رو میکرد. چند وقت یه بار هم به من نگاه میکرد که مطمئن بشه من ( خودم) کنارشم اینقدر نگام میکرد تا براش لبخند بزنم اونم در جوابم با تمام صورتش می خندید و دوباره به اطرافش نگاه می کرد. منم سیر نمیشدم از تماشا کردنش تو اون وضعیت. اگه خوابم نمیومد دوست داشتم تا صبح براش حرف بزنم و با هم بازی کنیم. جالب بود که هیچ صدایی هم نمی داد و درسکوت کامل بود فقط شنونده شده بود. کم کم خواب بهش غلبه کرد و دیگه نتونست مقاومت کنه منم از فرصت استفاده کردم و خوابوندمش و خوابیدم

چندتا عکس در ادامه مطلب