چهار ماه و نیم

چند وقت بخاطر امتحانها  و تصحیحشون سرم شلوغ بود و نتونستم بیام. تو این مدت ملودی جونم بلخره  موفق شد غلت بزنه. یکشنبه شب در حالیکه من و مسعود و مرجان پیشش بودیم و ملودی کنار بخاری بود تلاشش نتیجه داد و چرخید. بعدش هم روی تخت دوباره امتحان کرد و مطمئن شد. ولی کلن دوست نداره زیاد تو حالت خابیده بمونه و میخواد بشونیمش یا ایستاده نگه اش داریم. قبلا اگه چیزی جلوش میگرفتیم فقط با دقت بهش نگاه میکرد اما کم کم فهمید که میتونه خودش هم دخالت داشته باشه و دستاشو میبرد سمتش ولی دستش میرف یه جای دیگه. گاهی وقتها هم دوتا دستشو میاورد جلو برای گرفتن چیزی اما دستاش بهم میخورد و نمیتونست دقیقا روی گرفتنش تمرکز کنه. اما چند روزه که هرچی جلوش بگیریم با دقت تو دستش میگره و بعد هم مستقیم میبره تو دهنش. بهش لیسک میدم اما هنوز بهش عادت نداره و زیاد نگه ش نمی داره و انگشتهاش و پتوشو برای خوردن ترجیح میده. تازگیها فهمیده که دستش به پاهاش میرسه و پاهاشو میاره رو شکمش و با دستش میگیره فکر کنم داره تلاش میکنه که پاشو هم ببره تو دهنش.

جیغ زدن رو دیگه فراموش کرده و با لبهاش صدای "بو" یا "پو" در میاره. بعضی وقتها تو اتاق تنها خوابه وقتی بیدار میشه تمرینشو شروع میکنه و با صدای بو میفهمم بیدار شده و میرم سراغش اونم با دیدنم از ته دل می خنده و خوشحالی میکنه. به غذا خیلی علاقه نشون میده و همینکه خوراکی میاریم برای خودمون خوشحال میشه و فکر میکنه قراره از اون پذیرایی کنیم. با خوشحالی دست و پا میزنه. همین باعث شده که انگیزه بیشتری پیدا کنم برای غذا دادن بهش. و احتمالا زودتر از شش ماهگی غذاشو شروع کنم. تا دوماه پیش اصلا نمیتونستم تصور کنم که غذایی بجز شیر بهش بدم ولی حالا روزشماری میکنم براش و کلی ذوق دارم برای آشپزی برای کوچولوی نازنینم.

خیلی وقته که خواب شبش تنظیم شده و منم راحت میخوابم تا صبح اما پریشب خیلی گریه میکرد و آروم نمی شد. چندبار از خواب بیدارشد آخرین بار پاهاشو شستم آروم شدو خوابید تا ظهر. جمعه برای اولین بار گذاشتیمش توی روروئک. براش خیلی عجیب بود و با چشم های متعجب به جایگاهش نگاه میکرد. چند بار هم تو این هفته تو آغوشی گذاشتمش اونم اولش براش عجیب بود.

این هفته مرجان اینجا بود و تو نگهداری ملودی خیلی کمکم کرد. چندتا کار بیرون داشتم که صبح ها بخاطر خواب ملودی نمیتونستم برم اما بلخره انجام شد. شنبه که مرجان و آقا رضا اومدن سریع ملودی رو بغل کردن یکم بهشون نگاه کرد بعد به من نگاه کرد و زد زیر گریه. منم که بغلش کردم هنوز هق هق میکرد اما زود باهاشون آشنا شد و دیگه موردی پیش نیومد.

برای دخترم: شیرین مامان وقتی تو بغل خاله زدی زیر گریه دیدن اشکهات دلمو میلرزوند اما از اینکه می دیدم اینقدر مامان رو میشناسی و واکنش نشون میدی کلی ذوق کردم. اینو بدون که مامان خیلی عاشقته و یک لحظه هم بدون تو نمیتونم به زندگی کردن فکر کنم عزیزم. پس مطمئن باش هیچوقت تنهات نمیذاریم گلم. اینو بزرگتر که شدی خودت درک میکنی.

پی نوشت1: حال مبینا همچنان مثل سابقه.

پی نوشت2: بلخره امروز قرعه به ناممون افتاد و ملودی رو بردیم مرکز قطره خورد. توی این تحریمها دخترم 3تا قطره رو بیرون ریخت تا یکی بخوره!

عکسها رو در ادامه مطلب ببینید

راستی فونت جدید چطوره؟