100 روزگی

دیروز ملودی جونم 100 روزه شد.

روز شمار دو رقمی دخترم بلخره به پایان رسید و از دیروز سه رقمی شد. باورم نمیشه 100 روزه که من مامان شدم و لایق این هدیه ی زیبای خدا شدم.

دیروز تا ساعت 12 دانشگاه بودم و کلاس ساعت 1 هم تعطیل کردم. ملودی تو خونه پیش بابا بود وقتی رسیدم شیر خورده و خوابیده بود. کارهاشو کردیم و رفتیم فرودگاه. ساعت 1 برای شیراز پرواز داشتیم اما فقط من و ملودی! مسعود هم آخر هفته قراره بیاد. خیلی سخت بود که تنهاش بذاریم. از شب قبل تمام وقت داشت با ملودی بازی میکرد و باهاش سرگرم بود.  حسابی ملودی رو بغل کرد و باهاش خداحافظی کرد. لحظه آخر که میخواستیم از گیت رد بشیم از ملودی چشم بر نمیداشت و خیلی ناراحت بود. این چند روز خیلی بهش سخت می گذره. اگه من بجای اون بودم که دیوونه میدشدم. تو هواپیما اولش ملودی یکم آواز خوند و چون صبح زودتر از همیشه بیدار شده بود خوابش گرفته بود و سریع خوابید تا وقتیکه هواپیما نشست تو فرودگاه شیراز بیدار شد. تو سالن که اومدیم ملیکا سریع خودشو رسوند و از بغلم گرفت و برد. من و مامان چمدون رو برداشتیم و اومدیم بیرون. مریم و مهدی هم بودن و بگرمی ازمون استقبال کردن البته بیشتر از ملودی

عصر خونه مامانجون بودیم و یکساعتی با ملیکا رفتیم خرید و ملودی پیش مامانجون بود یکم خوابیده بود و بعد با مامانجون مشغول فوتبال دیدن شده بود. شب بابا اومده بود خونه و منتظر بود بریم و چند بار زنگ زد تا اینکه رسیدیم خونه و ملودی رفت پیش باباجون. بابا براش شعر می خوند و ملودی از ته دل می خندید با اینکه به اندازه همیشه نخوابید اما تا شب سرحال بود و حدود 12 خوابید.

این چند روز سرش شلوغ تر شده و دیگه فکر نکنم حوصله ش سر بره. جای بابا مسعود هم خالیه